środa, 2 kwietnia 2014
Łatek odszedł, a stało się to w piątek 28 marca na Słońcu
Traviata. Wiosna Życia
wciągająca gra słońca i ziemi
ślina księżyca o zmierzchu
co oni nam czynią
spacerując w otchłani
mutują. Dreszcz na skórze
głowy mądrych córek
śpiewaczek, tancerek
w idealnych otchłaniach
Ideały. Lat temu siedem
miliardów bułka kruszyła
się sama o zęby. Śniadanie
białe od mleka. Ślimak
ociera się znowu.
wiem także to, że rozpuściłaś włosy
by starcy z pierwszego rzędu
ukryci pod zmarszczkami trwali
wierni w cierpliwym oczekiwaniu.
Inspiracja: Giuseppe Verdi, Traviata, Janina Niesobska, Waldemar Zawodziński (reżyseria), Eraldo Salmieri (dyrygent), Joanna Woś ( jako Violetta Valery), Teatr Wielki w Łodzi.
Rebeka
wizją młodości jest dużo miejsc
dla kupieckich karawan, których
ochocze zwierzęta zarzucają
ogonami.
wizją młodości są zdrowe piersi
przyjaciół i niedomknięta szkatuła
wieku średniego.
w miejsca wkradają się bity
wrażliwości zaś przemijanie
dopiero zużywa.
"musimy ugodzić tę wiosnę
2014 roku oczyszczenia"
mówi Rebeka do Łatusia.
Inspiracja: koncert zespołu Rebeka w klubie Scenografia w Łodzi. Muzycy: Iwona Skwarek, Bartosz Szczęsny.
Rebeka 21.03.14 r.
Unconscious
Melancholia
Fail
Łatek. Piątek
obudzili kota
głaskaniem
drzwi
zamknięte
kot
w kuchni
ręce
obejmują
ręce
liżą
ONI
po raz ostatni
on
przy misce
za
ogonem
jestem
jesteśmy
ONI
w otwartych drzwiach
tam
na rękach
ONA
wychodzi
przy stole
pod stołem
nos
w słońcu
oddechy
jeden
dwa
trzy
(...)
dwunaste słońce
trzynaste słońce
cztern.
PS. Trumną zwierzęcia białe prześcieradło. Krzyżem choinka. Zniczem zapalona lampka w oknie.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz