1. Realizacja idei państwa europejskiego jako konieczność narzucona siłą;
2. Selekcji między motywatorami dokonuje żywioł historii;
3. Europa i Unia Europejska nie są tym samym co państwo europejskie. Przy budowie tegoż państwa będzie odgrywała role europejskość sama w sobie w ramach wyznaczanych przez utopię i dystopię;
4. Państwo europejskie nie może być tworem tylko służb czy sfer finansowych, musi uchwycić swoją tożsamość taką jaka ona jest na prawdę. A jaką jest ta tożsamość na prawdę ?
5. O sprawczości decydują interesy silnych graczy. Słabi gracze polityczni powodują niską sprawczość, która przegra ze sprawczością silniejszych zewnętrznych graczy;
6. Wygrywa ten, który zatoczy większy krąg i obejmie tym kręgiem jak najwięcej ośrodków interesu;
7. Ludzie podporządkują się sile, która przekona do swojej wersji dobrobytu i szczęścia;
8. Nieograniczona dowolność w obszarze społecznej manipulacji. Wojna umysłów, sztucznych inteligencji, psycho terroryzm, okupacja umysłu. Biada temu, kto nie będzie potrafił zdefiniować swojego własnego szczęścia (chociażby na krótką chwile) i powierzy swój los uniwersalnej świadomości, która rzekomo oferuje po fizycznej śmierci nic albo szczęście;
9. Pytanie o państwo europejskie jest pytaniem o światowy rząd. A jak nie światowy rząd to wielobiegunowy układ sił. Jaki będzie możliwy materialny kręgosłup takiego porządku;
10. Proces dochodzenia do państwa europejskiego rozumiany jako powolny, pełen ograniczeń, ale dzięki temu rzeczywisty. Jaką rolę odegrają rewolucje czy substytuty rewolucji. Jak zaprezentuje się ludzka wizja, jakie objawią się projekcje ?
11. Państwo europejskie jako twór niestabilny, podlegający fluktuacją, żywiący się historią;
