piątek, 29 października 2010

Bodhisattwa wow !!!


  1. Dominacja Natury Buddy:
    naturalne oddychanie współgra z umysłem, który stara się pozostać w ciągłym kontakcie z Naturą Buddy. Każda myśl, słowo i działanie biorą się z tej uważności. Mocna praktyka daje poczucie uczestniczenia w „świętości”, a subtelność i łagodność oddechu jest jak modlitwa.

  1. Przeszkodami w praktyce:
    - egocentryzm i egoizm, których źródło jest w ego obserwatorze oceniającym i wartościującym. Ego obserwator musi być czujny i pokorny.
    - pragnienia zmysłowe: przywiązania umysłu, automatyzm życia
    - niepokój: efekt braku lub słabej praktyki
    - nienawiść: ego obserwator przybiera postać demoniczną
    - brak wiary: bez wiary nie ma praktyki
    - gnuśność i apatia: zwykle gnicie przy komputerze, telewizorze itp

  1. Trzy filary Zen
    - wielka wiara: siła wiary jest wprost proporcjonalna do stopnia determinacji w praktyce.
    - wielkie wątpienie: ego, dualizm podmiot – przedmiot są źródłem iluzji
    - wielka determinacja: jest odpowiedzią na siłę wiary

  1. Wielka Wiara:
    jest to przekonanie o mocy, jaką daje kontakt z Buddą, Dharmą i Sanghą. Przyjmując schronienie w Trzech Klejnotach niczego się nie trzeba obawiać. Schronienie ogranicza powstawanie karmy, a każdy przykry wypadek jest ujściem dla złej karmy. Karma musi się wypełnić i trzeba to przyjąć z pokorą.

  1. Wielka determinacja:
    jest wyrazem miłości do Buddy, Dharmy i Sanghi. To wyraz pragnienia bycia w świętości. Z tego pragnienia bierze się zapał do życia i pracy nad sobą we wszystkich dziedzinach. Gdy kocha się Trzy Klejnoty pragnie się też dzielić tą miłością i jej klejnotami z innymi ludźmi. Rodzi się chęć zbliżenia do drugiego człowieka by wzmacniać swoją i jego Naturę Buddy.

  1. Wielkie Wątpienie:
    dualizm ego przyczynia się do powstania iluzji. Iluzja powoduje z kolei cierpienie. Cierpienie odczuwamy jako coś realnego. Czy cierpienie jest realne ? W ciągu dnia spotykają człowieka przeróżne sytuacje. Mogą zwodzić realnością. Mogą to być byty, które określamy potocznie jako problemy.

  1. Działania demoniczne:
    gdy w życiu codziennym kierujemy się ego, atak ze strony ego innych ludzi jest bolesny, prowadzić może do wielkiego cierpienia.
    Gdy w życiu codziennym przyjmujemy schronienie w Trzech Klejnotach ataki ze strony innych ludzi nie są już tak uciążliwe ponieważ ich ostrze trafia w dość osłabione ego osoby atakowanej, innymi słowy „strzał kulą w płot”. Taki atak u osoby atakowanej może nawet przynieść skutek pozytywny w postaci sprawdzenia aktualnej mocy swojej iluzji. Dokonuje się swoisty pomiar. U osoby atakującej narasta zła karma, co się obróci przeciwko niej. Człowiek atakując drugiego człowieka w gruncie rzeczy atakuje samego siebie.

  1. Wielkie ego:
    jest przeciwieństwem małego ego. Małe ego jest iluzją wynikającą z dualizmu. Wielkie ego jest Jednością. Gdy znika obserwator pozostaje bezpośrednie widzenie przedmiotu. Totalne doświadczanie Jedności. Człowiek doświadcza bycia Bodhisattwą.

  1. Pozwolić rzece płynąć:
    Człowiek ze swoimi myślami, słowami i działaniami to istny żywioł. Miłosierdzie i pokora nakazują akceptację ludzi takimi jakimi są bez względu na ich wady i zalety, akceptację także siebie na tych samych zasadach. Żadnego zabijanie siebie. Żadnego palenia na stosie innych. Pozwólmy życiu płynąć.

  1. Koncepcja człowieka:
    człowiek jest pustą formą (śunjata), która przemija (anitja), cierpi (dukkha) i dąży do stanu nie-ja (anatman). Dzięki temu że jest się pustą formą nie jest się osamotnionym ego borykającym się z codziennymi problemami . Towarzyszy nam Natura Budda, z której możemy czerpać podpowiedzi, inspiracje, do której możemy kierować zapytania itd. Dzięki przemijaniu nie staniemy się niewolnikami przedmiotów, sytuacji, ludzi, możemy być wolni. Dzięki cierpieniu pracujemy nad sobą. Dzięki stanowi nie – ja znajdujemy oparcie, punkt odniesienia.

  1. Paramity czyli Sześć Wyzwalających Aktywności:
    dana paramita – co mogę tu i teraz dać coś innym ? Może przesłać pozytywną intencję pod adresem danej osoby, dobrze o niej pomyśleć ?
    sila paramita – czy dać tu i teraz upust swojej zwierzęcości czy okiełznać barbarzyństwo zachowań samodyscypliną ?
    kśanti paramita – czy pozwalać na to by targały nami zbyteczne myśli (ocenianie ludzi), zbyteczne słowa (nieokiełznane gadulstwo), zbyteczne działania czy cierpliwie czekać na właściwą myśl, słowo i pożyteczną aktywność ?
    wirja paramita – co się tu i teraz ze mną dzieje ? Kim jest ten który robi teraz to co robi ?
    dhyana paramita – czy podtrzymuje jakość praktyki siedzącą medytacją zazen ?
    pradżnia paramita – co teraz robię ? Czy przypadkiem nie zrobiłem czegoś głupiego ?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz