Lars von Trier, Dogville, Marcin Liber, Teatr Nowy w Łodzi.
Wspólnota sadystów
Jesteś biednym, sfrustrowanym człowiekiem, nie masz w życiu osiągnięć, sukcesów - jesteś świetnym materiałem na sadystę. Będąc w pojedynkę małym i słabym człowiekiem, będziesz się starał połączyć swoje siły z podobnymi sobie aby utworzyć grupę ośmielonych do sadystycznych czynów. Będziesz wykorzystywał słabszego od siebie, będziesz bardzo kreatywny w wymyślaniu wciąż nowych sposobów na wykorzystywanie drugiego człowieka w w pracy, w domu, seksualnie. Zachowania sadystyczne obserwujemy często w sfrustrowanych kręgach politycznych - w końcu chodzi o ludzi władzy, a sadyzm opiera się na posiadaniu władzy. Sadyście trzeba zabrać władzę i pozbawić go ofiary.
Grupa sadystów będzie strzegła bezpieczeństwa swojej wspólnoty. Połączeni złem, grzechem członkowie grupy są na siebie skazani, mentalnie uzależnieni. Wielką słabością takiej grupy jest brak jasnego widzenia spraw, optymalnego oglądu rzeczywistości. Dlatego w końcu popełnią błąd. Dogville jako miasteczko sadystów, biednych prostych ludzi, nie potrafi przewidzieć skutków swoich działań. Przyjmując do siebie uciekinierkę Grace, nie liczą się z tym, że udzielając schronienia osobie ściganej przez policję i gangsterów, łamią prawo i pakują się w duże kłopoty. Jako, że są hipokrytami wydają ją w ręce gangsterów, nie ustalając kim jest Grace, skąd przychodzi i za co jest poszukiwana. Wydawałoby się, że Grace zostaje przekazana z rąk jednych sadystów w ręce drugich.Gdy do miasteczka przybywają gangsterzy odbywa się symboliczne przekazanie kluczyka do obroży z łańcuchem Grace. Mylą się. Przede wszystkim nie widzą, że cała historia w której odegrają tragiczną rolę, jest elementem konfliktu między córką (Grace), a ojcem (szef mafii), że ostatni rok ich życia mógł zostać wyreżyserowany z zewnątrz, a oni sami poddani dyskretnej obserwacji. Dogville zaślepione przez swój grzech traci zdolność rozpoznania otoczenia, analizy przyczyn i skutków.
Dogville i świat Gwiezdnych Wojen (Wojny klonów)
Relacje Grace z ojcem to rozgrywka, w której ostatecznie zwycięży ciemna strona mocy. Ojciec przekonuje córkę co do siły ciemnej strony. Jego pojawienie się w Dogville można porównać do przybycia Dartha Sidiousa do stolicy Sundari na Mandalorze, gdzie niszczy Savage'a Opress i pokonuje jego brata Dartha Maula. Gdy ojciec zarzuca córce arogancje nasuwa się skojarzenie z pychą mistrza Yody, która przyczyniła się do upadku zakonu Jedi i do pewnego stopnia republiki.
Arogancja i pycha
....polegają na tym, że uważamy się za lepszych od innych i z tej pozycji czynimy zło, będąc przekonanym , że występujemy cały czas w imieniu i w obronie dobra. Arogancja i pycha to takie zachłystywanie się dobrem, prowadzące do katastrofy.
Ludobójstwo w Dogville
Strach prowadzi do nienawiści. Dogville to znakomite studium dla badania źródeł holocaustu, zbrodni wołyńskiej, licznych czystek etnicznych, czy zbrodni popełnianych przez aparat bezpieczeństwa w czasach stalinowskich. Kto się boi ten może w przyszłości wykazywać gotowość do zabijania.
O sztuce
Sztuka brutalniejsza od filmu Larsa von Triera z 2003 r.. Fizyczna chropowatość Michała Bielińskiego, Adama Kupaja i Bartosza Tuszyńskiego o wiele lepiej pokazuje prymitywną "gębę" prostaka z miasteczka z Gór Skalistych. Aktorzy duńskiego reżysera są zbyt mieszczańscy. Znakomita Monika Buchowiec w roli granej przez Nicol Kidman. Nicol wygląda w filmie niczym arystokratka, Monika ma realistyczny wygląd prostej dziewczyny z miasta, córki szefa mafii. Idealnym rozwiązaniem dla dzieła byłoby połączenie sztuki teatralnej z Teatru Nowego z końcówką filmu brawurowo zagranej przez Kidman i James'a Caan'a.
Piotr Kaliński jako Hatti Vatti, debiut 2013 r.
Kasia Krenc & Hatti Vatii
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz