Wdech:
W mózgu, w rdzeniu przedłużonym znajduje się ośrodek oddechowy, który składa z ośrodka wdechu i wydechu. Ośrodek wdechu wysyła impuls do ośrodka nerwowego. On uruchamia mięśnie klatki piersiowej i przepony. Mięśnie rozciągają klatkę piersiową robiąc miejsce dla powietrza. Świeża porcja tlenu idzie przez jamę nosową, która zatrzymuje bakterie, nawilża, ogrzewa i oczyszcza z kurzu powietrze. W gardle nagłośnia zamyka drogę oddechową w trakcie jedzenie, ale jeśli już pokarm dostanie się do tchawicy impuls z mózgu
wstrzyma oddech i wywoła odruch wykrztuśny. Za wysłanie takiego impulsu odpowiada wtórny obwód rezonansowy ( ośrodek oddechowy plus ośrodek pneumastyczny ). Powietrze podąża drogą oddechową przez krtań do drzewa oskrzelowego a stamtąd do pęcherzyków płucnych. W tych pęcherzykach odbywa się wymiana gazowa. Tlen metodą dyfuzji ( chaotyczne zderzanie cząstek ) przenika do naczyń krwionośnych, a to dzięki naczyniom włosowatym, oplatających każdy pęcherzyk. Serce pompuje krew z płuc do komórek organizmu drogą tętnic. Powróci ona z powrotem do serca zamykając obieg drogą żylną. Na poziomie komórek odbywa się oddychanie komórkowe. Dzięki dostarczonemu tlenowi odbywa się utlenianie substancji organicznych, redukcja polegająca na oddawaniu przez atomy elektronów. W wyniku utleniania uzyskuje się ATP - energię potrzebną komórkom do metabolizmu. To dzięki metabolizmowi zachodzą wszystkie reakcje chemiczne i stworzenia mogą się poruszać, a ludzie myśleć, czuć, emocjonować się, mowić, działać.
Wydech:
Końcowym etapem przemiany materii w komórce jest dwutlenek węgla. Dyfunduje do krwi, a dokładnie do obiegu żylnego. Serce pompuje krew żyłami do płuc, a tam jak już wyżej było wspomniane, w pęcherzykach płucnych dwutlenek węgla zamienia się miejscami z tlenem. Następnie dwutlenek węgla wydychamy. Impuls wysłany z ośrodka wydechu do ośrodka nerwowego rozluźni mięśnie. Skurcze mięśni przepony i klatki piersiowej następują co 4-5 sekund. Człowiek w ciągu minuty oddycha średnio 15 do 18 razy.
Ćwiczenie oddechowe:
Gdy bierzemy wdech pobieramy to co czyste, gdy wydychamy pozbywamy się naszych spalin. Gdy wdech dodaje, oddech odejmuje. Wdech - energetyzujący yang, wydech - oczyszczający yin. Gdy się wykonuje praktykę z naturalnym świadomym oddychaniem z początku doświadczamy krótkiego wdechu i dłuższego wyciszającego wydechu. To wyciszenie jest puszczeniem umysłu. Gdy praktykujemy dłużej, na wydechu, będą się pojawiać myśli, które obserwujemy jak przepływają albo koncentrujemy uwagę nad konkretną myślą i tak utrzymujemy umysł. Z czasem wdech i wydech stają się jednym. Głębszym subtelnym doświadczeniem. I wtedy się okazuje, że to czemuś służy. Zaczynamy uczyć się szacunku do życia, swojego i innych. Zaczynamy szanować przejawy życia np. nasze serce, które jednak bije w jakimś celu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz